آبگوشت یکی از محبوب‌ترین و سنتی‌ترین غذاهای ایرانی است که ریشه در آشپزی ایران باستان دارد. این غذا از گوشت گوسفند، برنج، سبزیجات، حبوبات، آبلیمو و ادویه‌جات تهیه می‌شود.
آبگوشت در دوران هخامنشیان وجود داشته‌است. در آن زمان این غذا را با گوشت گاو تهیه می‌کردند. در دوره‌ی ساسانیان نیز آبگوشت کاملاً رایج بوده است.
در کتاب‌های آشپزی قدیم ایران مانند کتاب الاغذیه نیز به این غذا اشاره شده است. در آن زمان به آبگوشت، آب جوش هم می‌گفتند.
پس از ورود اسلام به ایران، آبگوشت جزء غذاهای رایج مردم عادی و حتی طبقات بالای جامعه مانند شاهان و درباریان بوده است.
در کتاب‌ها و رساله‌های آشپزی دوره‌ی اسلامی نیز به این غذا به عنوان یکی از غذاهای متداول اشاره شده‌است.
در مجموع می‌توان گفت آبگوشت غذایی با قدمت بسیار طولانی در آشپزی ایران است که از دوران باستان تا به امروز محبوبیت خود را حفظ کرده استآبگوشت یکی از غذاهای محبوب و سنتی ایرانی است که تاریخچه‌ای بسیار طولانی در فرهنگ غذایی مردم ایران دارد.
آبگوشت به صورت سنتی از گوشت گوسفند، برنج، لپه، زردچوبه، دارچین و آبلیمو تهیه می‌شود. در طبخ آبگوشت، گوشت را به همراه مواد اولیه دیگر به مدت طولانی (حدود 3 الی 5 ساعت) می‌جوشانند تا گوشت کاملا نرم شود.
ریشه‌های تاریخی آبگوشت به دوران باستان برمی‌گردد. در آن زمان، مردم باستان ایران گوشت را برای مدت طولانی می‌جوشاندند تا نرم شود. در نوشته‌های تاریخی قدیمی از غذایی به نام «آبگوشت» یاد شده است که شباهت زیادی به آبگوشت امروزی داشته است.
در دوره صفویه و قاجاریه، آبگوشت به یکی از غذاهای محبوب در میان مردم تبدیل شد. در این دوران، آشپزها شروع به اضافه کردن ادویه‌جات مختلف به آبگوشت کردند و طرز تهیه آن را ارتقا دادند.
امروزه آبگوشت یکی از محبوب‌ترین غذاها در سراسر ایران به شمار می‌رود و در مهمانی‌ها و جشن‌ها اغلب سرو می‌شود. همچنین انواع مختلفی از آبگوشت با استفاده از گوشت‌ها و ادویه‌جات گوناگون در نقاط مختلف ایران تهیه می‌شود.
درمجموع، آبگوشت یک غذای باستانی ایرانی است که ریشه در فرهنگ غنی آشپزی ایرانی دارد و نسل به نسل محبوبیت و اعتبار خود را حفظ کرده است.
آبگوشت در سراسر ایران یکی از غذاهای محبوب محسوب می‌شود، اما روش‌های پخت و مواد اولیه مصرفی در آبگوشت در نقاط مختلف ایران متفاوت است.
برخی از تفاوت‌های آبگوشت در شهرهای مختلف ایران به شرح زیر است:
در تهران معمولاً از گوشت گوسفند و مرغ برای آبگوشت استفاده می‌شود. ادویه‌جات مورد استفاده شامل زردچوبه، فلفل سیاه و دارچین است.
در اصفهان اغلب از گوشت گوساله برای آبگوشت استفاده می‌کنند و به آن آلو می‌افزایند. همچنین ادویه‌جاتی مثل زنجبیل و هل نیز به کار می‌رود.
در شیراز معمولاً آبگوشت با گوشت بز و اضافه کردن لیمو عمانی تهیه می‌شود. استفاده از زعفران نیز در آبگوشت شیراز رایج است.
در مشهد و خراسان رسم است که آبگوشت را با گوشت گوسفند و اضافه کردن زرشک تهیه کنند.
در گیلان و مازندران آبگوشت معمولاً با ماهی تازه تهیه می‌شود و برنج محلی به آن اضافه می‌کنند.
در کرمان آبگوشت را با گوشت شتر و با افزودن زعفران درست می‌کنند.
در مجموع می‌توان گفت نوع گوشت، انواع ادویه‌جات و طرز پخت آبگوشت در شهرها و مناطق مختلف ایران تفاوت‌هایی دارد که بازتابی از فرهنگ و سلیقه محلی مردم هر منطقه می‌باشد.
برای مصرف کنار غذای آبگوشت می‌توان از موارد زیر استفاده نمود:
ماست: انواع ماست مثل ماست ساده، ماست کم چرب، ماست ترش و ماست خیار طعم خوبی به آبگوشت می‌دهند.
ترشی: انواع ترشی‌ها مانند ترشی خیار، ترشی انار، ترشی شلغم، ترشی گوجه و ترشی هویج با آبگوشت سازگاری دارند.
زیتون: انواع زیتون مثل زیتون سبز، زیتون سیاه، زیتون پرورده و زیتون تخم‌گشاد با آبگوشت سرو می‌شود.
سبزیجات: سبزیجاتی مانند کاهو، خیار، گوجه فرنگی، جعفری، نعناع و …
سس لیمو: استفاده از سس لیمو ترش عطر و طعم مناسبی به غذا می‌دهد.
سس سیر: سس سیر مخصوص آبگوشت که طعم فوق‌العاده‌ای دارد.
آبلیمو: آبلیمو باعث طعم و مزه دهی به آبگوشت می‌شود.
نان: انواع نان لواش، تافتون، بربری و سنگک.
انتخاب این مواد بستگی به سلیقه شخصی دارد و می‌توان آن‌ها را بصورت ترکیبی نیز مصرف نمود.
در مورد انتخاب غذای آبگوشت برای مصرف چند نفره می‌توان چند نکته را بیان کرد:
آبگوشت یک غذای مناسب برای مهمانی و مصرف چندنفره است، چرا که طعم خوشمزه و پرطرفداری دارد و برای افراد مختلف قابل پسند است.
برای مصرف چندنفره معمولاً از گوشت گوسفند استفاده می‌شود چون نسبت به گوشت گاو و مرغ ارزان‌تر است و مقدار زیادی گوشت در آبگوشت ریخته می‌شود.
بهتر است برای آبگوشت چندنفره از قطعات گوشتی مثل سینه و ران استفاده شود که گوشت نرم‌تر و لذیذتری دارند.
می‌توان همراه آبگوشت، انواع سبزیجات، میوه‌ها و سالادهای متنوعی را برای مهمانی چند نفره تدارک دید.
پیشنهاد می‌شود آبگوشت را با نان لواش تازه و اصیل سرو کرد تا میهمانان لذت بیشتری ببرند.
سرو کردن دوغ ابدان و ماست مورد نظر مهمانان، همراه آبگوشت می‌تواند طعم و عطر آن را کامل کند.
در مجموع آبگوشت یک غذای مناسب، خوشمزه و اقتصادی برای پذیرایی از مهمانان است.
آبگوشت یکی از غذاهای محبوب و سنتی در کشورهای آسیایی است. اما در مورد میزان دقیق محبوبیت آبگوشت در آسیا، آمار دقیق و جامعی در دسترس نیست.
با این حال بر اساس شواهد و قرائن می‌توان گفت که آبگوشت در کشورهای زیر جزء غذاهای پرطرفدار محسوب می‌شود:
ایران: آبگوشت یکی از محبوب‌ترین غذاهای سنتی ایرانی است که طرفداران زیادی دارد.
افغانستان: آبگوشت بخش مهمی از آشپزی افغانستان را تشکیل می‌دهد.
ترکیه: آبگوشت در ترکیه بیشتر با نام آبگوشت کلاغ شناخته می‌شود و از محبوبیت بالایی برخوردار است.
پاکستان: آبگوشت در پاکستان نیز یک غذای رایج و پرطرفدار محسوب می‌شود.
آسیای میانه: در کشورهای آسیای میانه همچون ازبکستان، تاجیکستان و … آبگوشت جایگاه ویژه‌ای دارد.
در مجموع می‌توان گفت آبگوشت یکی از غذاهای بسیار محبوب در میان ملل آسیایی است و جزء غذاهای سنتی و بومی بسیاری از این کشورها به شمار می‌رود.
آبگوشت غذایی با تاریخچه و قدمت بسیار طولانی در فرهنگ آشپزی ایران است.
ریشه‌های تاریخی آبگوشت به دوران باستان بازمی‌گردد. در آن زمان مردم باستان ایران، گوشت را برای مدت طولانی می‌جوشاندند تا نرم شود.
در متون تاریخی و ادبی قدیم ایران نظیر شاهنامه فردوسی، اشاراتی به غذایی به نام آبگوشت شده است.
در دوره ساسانیان پخت آبگوشت رواج داشته و آن را در مراسم و ضیافت‌های باشکوه ساسانی می‌پختند.
در دوره‌های بعد مانند صفویه و قاجاریه، آبگوشت به یکی از غذاهای محبوب تبدیل شد و آشپزها روش‌های پخت آن را ارتقا دادند.
در دوره قاجار به دلیل ارتباط با فرهنگ‌های دیگر، ادویه‌جات و افزودنی‌های جدیدی به آبگوشت اضافه شد.
امروزه آبگوشت همچنان یکی از محبوب‌ترین و پرطرفدارترین غذاها در فرهنگ غذایی ایرانیان است.
بنابراین آبگوشت غذایی اصیل و باستانی در ایران به شمار می‌رود که از گذشته‌های دور مورد استفاده بوده و محبوبیت آن تا به امروز باقی است
